Welzijn van het dier
Het welzijn van het dier is een onmisbare voorwaarde voor de productie van foie gras. De Europese producenten van foie gras schikken zich naar de richtlijn 98/58/EG inzake de bescherming van voor landbouwdoeleinden gehouden dieren. Bovendien werden op 22 juni 1999 twee aanbevelingen goedgekeurd voor de productie van foie gras met betrekking tot de barbarie-eenden, hun kruisingen en de ganzen, onder de Europese Overeenkomst inzake de bescherming van landbouwhuisdieren van 1976 (overeenkomst geregeld door de Raad van Europa). Deze twee aanbevelingen erkennen uitdrukkelijk de wettelijkheid van deze productie.
Europees Charter inzake het kweken van watervogels voor foie gras
De federatie Euro Foie Gras hecht het grootste belang aan het welzijn van de dieren en wilde daarom verder gaan dan de Europese wetgeving. Daarom maakte ze in 2011 een charter op met de verbintenissen die aan deze kweekactiviteit verbonden zijn. Dit steunt op de 12 criteria van het “Welfare Quality Project”.
- De dieren mogen niet aan langdurige honger lijden, maar moeten een dieet krijgen in de gepaste hoeveelheid en kwaliteit.
- De dieren mogen niet aan langdurige dorst lijden, maar moeten toegang hebben tot een voldoende hoeveelheid water.
- De dieren moeten comfortabel kunnen rusten.
- De dieren moet thermisch comfort hebben, dit wil zeggen niet blootgesteld zijn aan overmatige warmte of koude.
- De dieren moeten genoeg ruimte hebben om vrij rond te bewegen.
- De dieren moeten vrij zijn van verwondingen.
- De dieren moeten vrij zijn van ziekte, de teler moet een goed niveau van hygiëne en verzorging waarborgen.
- De dieren mogen geen pijn hebben ten gevolge van de verzorging, de omgang, het slachten of ongepaste chirurgische handelingen.
- De dieren moeten de mogelijkheid hebben om normaal sociaal gedrag te vertonen, dat niet schadelijk is.
- De dieren moeten de mogelijkheid hebben om het normaal gedrag voor hun soort te vertonen.
- De dieren moeten altijd met de nodige voorzorgen worden behandeld, de hanteerders moeten dus een goede interactie tussen mens en dier mogelijk maken.
- Negatieve emoties zoals angst, wanhoop, frustratie of apathie moeten vermeden worden en positieve emoties, zoals veiligheid of tevredenheid, moeten bevorderd worden.
Dit charter werd ondertekend door de vertegenwoordigers van alle landen die foie gras produceren in de Europese Unie.
Bovendien werden ook nationaal een aantal initiatieven genomen. Meer info daarover vindt u op de pagina die aan onze leden gewijd is.
Groepshuisvesting
Het is voor elke teler van eenden en ganzen een dagelijks punt van zorg om zijn dieren levensomstandigheden van kwaliteit te bieden, die borg staan voor hun welzijn, hun comfort en ook een optimale hygiëne, in elke fase van de productie. Deze elementen zijn fundamenteel voor het dier en een vereiste om een edel kwaliteitsproduct te bekomen.
Ganzen en eenden voor de productie van foie gras brengen 90% van hun leven in de buitenlucht door.
De watervogels die bestemd zijn voor de productie van foie gras leven grotendeels buiten. Ze verblijven maar enkele dagen in groepshuisvesting tijdens de vetmestfase. In dat kader worden vaak termen met een bijzonder negatieve bijklank gebruikt. Maar de hele semantiek voorbij, tellen voor de Europese kwekers van foie gras enkel en alleen de werkelijke omstandigheden waarin hun dieren worden gekweekt en de verbeteringen die eraan kunnen gebeuren.
De sector van de watervogels voor foie gras heeft zwaar geïnvesteerd in de ombouw van zijn materiaalpark, om te beantwoorden aan de Aanbeveling van 22 juni 1999 van de Raad van Europa. Zo werden alle individuele mesthokken vervangen door groepshuisvesting die voldoet aan alle vereisten van de Aanbeveling, namelijk:
“De huisvestingssystemen voor eenden moeten het de vogels mogelijk maken om:
- rechtop te staan in een normale houding,
- zich moeiteloos om te draaien,
- zich te ontlasten met normale bewegingen,
- met de vleugels te slaan,
- normale bewegingen te doen om de veren glad te strijken,
- normaal te interageren met andere individuen,
- de normale bewegingen te doen om voedsel en water in te nemen.”
Individuele mesthokken bestaan niet meer in de EU.
Nu wordt groepshuisvesting gebruikt.
Onderzoek leidde tot technische vooruitgang om de huisvesting aan te sluiten op de vereisten voor het welzijn van het dier, de dwingende gezondheidsbepalingen en de werkergonomie van de teler, met tegelijk de waarborg van een uitmuntende productie (verbetering van de materialen, studie van de optimale afmetingen voor de dieren, terwijl de voederaar toch trefzeker kan werken, enz.). ‘Euro Foie Gras’ beklemtoont dat door de vorderingen die door het onderzoekswerk mogelijk waren, de duur van de vetmestfase met de helft kon ingekort worden, zodat de watervogels langer in groepshuisvesting kunnen verblijven.